Ontstaan

In de brief van 13 februari 1987 van staatssecretaris van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, drs. E. Heerma, is, inzake de sanering van financiële tekorten van de Woningbouwcorporaties “Prins Alexander” en “Woonstad Capelle” (i.c. woningbouwvereniging “De Samenwerking”) onder andere als voorwaarde opgenomen de mogelijke wijziging van de eigendomsvorm van het complex HV2940 (228 eengezinswoningen), in Vak G van de wijk Oostgaarde in Capelle aan den IJssel. De waarnemers van het rijk, de woningbouwvereniging, de gemeente, de Molukse wijkraad voor het Molukse deel (156 woningen) en de Algemene Huurders Belangen Vereniging Oostgaarde (A.H.B.V.) voor het Hollandse deel (72 woningen) zijn vervolgens in overleg met elkaar gegaan om tot een aanvaardbare constructie te komen voor de toekomstige eigendomsoverdracht van de woningen. De bewoners van de 72 woningen van het Hollandse deel hebben zich vervolgens verenigd in de Woonwijkvereniging i.o. “De Volharding”. Voor de exploitatie en het beheer van de 72 woningen wordt een overeenkomst ontwikkeld en na vele aanpassingen als concept aanvaard. De statuten van de vereniging worden opgesteld en goedgekeurd en bij de notaris bekrachtigd. De openingsbalans is goedgekeurd en de accountantsverklaring is gereed. Dan, op 1 juli 1993 is het zover, de handtekeningen worden gezet door alle partijen en de Woonwijkvereniging De Volharding is een feit. Staatssecretaris van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, drs. E. Heerma, ook aanwezig, was verguld met deze constructie.

Na de euforie de praktijk

Snel bleek dat de term economisch eigendom en lusten en lasten voor De Volharding tot aanvaringen leidden met de Woningbouwvereniging De Samenwerking die “natuurlijk” de administratie bleef doen. Slechts mondjesmaat en na veel gezeur kregen we de gevraagde cijfers. Dan blijkt na enige jaren dat de Woningbouwvereniging De Samenwerking onder zijn schuldenlast gaat bezwijken en “technisch” failliet te gaan. Een bewindvoerder wordt aangesteld (Eric Staal, toenmalig directeur van Vestia) die in eerste instantie verkoop juridisch eigendom wilde tegen marktwaarde. Na wat schermutselingen kwam De Volharding als overwinnaar uit de strijd en worden in oktober 1998 de woningen tegen (de lage) boekwaarde overgedragen zoals in de “Overeenkomst van Exploitatie en Beheer“ was overeengekomen. De Volharding is dan echt eigenaar van de woningen. Een nieuwe lening moest afgesloten worden, een nieuw administratiekantoor gezocht, een nieuwe toezichthouder gevonden. Dit alles hebben we kunnen vinden bij de toenmalige stichting “Woningpartners” onder directeur/bestuurder M. Egmond. Het afsluiten van een nieuwe lening gaf de vereniging veel voordeel, van 7,25% naar 4,5% is een behoorlijk verschil. Het voordeel is ten gunste van het planmatig onderhoud gekomen.

Verkoop woningen

Het achterstallig onderhoud kan niet binnen de termijn die er voor staat in zijn geheel uitgevoerd worden om reden dat er niet voldoende geld in kas is. Dan lost het bestuur een oude toezegging in. Verkoop van de woning aan de zittende bewoners! Een anti-speculatie en een ketting beding worden ontwikkeld. Een (lage) verkoopprijs wordt bepaald en het animo gepeild. De reacties zijn overweldigend. Er was gerekend op 6-18 aanvragen maar het werden uiteindelijk 23 woningen die verkocht werden. Met de onverwachte meer opbrengst is de lening deels afgelost en de rest in het onderhoudsfonds gestopt.

Positiebepaling

In rustig vaarwater gekomen gaat het bestuur bekijken wat er allemaal aan onderhoud nog is te doen. Een meerjarenplanning (15 jaar) wordt samengesteld door een extern bureau. Hieruit blijkt dat alle onderhoud uitgevoerd kan worden. WWV De Volharding is dan financieel een zeer gezonde vereniging die aan al haar verplichtingen kan voldoen.

Fusies

Dan blijkt ons administratiekantoor in een fusie van woningbouwverenigingen op te gaan. Com.wonen wordt de opvolger van ons administratiekantoor. Nou, dat hebben we geweten. Com.wonen besteedde al haar VvE aangelegenheden uit aan een extern bedrijf. Bij dit bedrijf werden wij ook ondergebracht. Liep niet soepel, alle gegevens moesten toch in de computer bij Com.wonen ingevoerd worden! Dat werd dus als het lukte, één keer in de week gedaan. Com.wonen deed de huurincasso nog! Maar, er werd wel eens vergeten deze uit te voeren. Onze administratiegegevens werden hierdoor onbetrouwbaar. Uiteindelijk is Harics, het externe bedrijf, door de directie verkocht en hield op te bestaan. Nu wordt een deel van onze administratie uitbesteed aan derden.

Bestuur

2005. Het bestuur is er zich van bewust dat, wil een vereniging blijven voortbestaan, er nieuwe, jonge bestuursleden gevonden moeten worden. Dat is binnen onze wijk toch een probleem. De gemiddelde leeftijd van de bewoners benadert de 70 jaar! Het bestuur is doende hier een oplossing voor te vinden, daarbij ondersteund door een extern adviseur. Aan de hand van enige sessies met de extern adviseur wordt besloten een weg te vinden om naar een regiefunctie van het bestuur te gaan. Dit betekend taken op gebied van toezicht op onderhoud uit te besteden en zien hoe overige bestuurstaken en procedures vereenvoudigd kunnen worden.

Dit proces verloopt langzaam maar gestaag. Ondertussen wordt de raad van commissarissen er meer en meer bij betrokken in verband met financiële en juridische aspecten. Op enig moment vinden de commissarissen dat het traject sneller ingezet kan worden en halen de bestuursleden over om alle lopende zaken met betrekking tot vernieuwing en vereenvoudiging binnen een bepaalde periode af te ronden. De commissarissen komen met een voorstel wat goedgekeurd wordt door het bestuur. Dit wordt voorgelegd aan de leden in een algemene ledenvergadering. Tevens wordt er een interim manager aangesteld die voorlopig de bestuurstaken overneemt. Er is nog geen akkoord, maar uitwerking volgt. Er wordt een klankboordgroep van bewoners opgericht door de commissarissen. Bewoners mogen hun mening geven op het plan van de commissarissen. Eén van de plannen is om van de vereniging een stichting te maken. Dit valt niet in goede aarde en de bewoners zijn hierdoor bang inspraak over het zelfbeheer kwijt te raken. Het plan wordt afgewezen waarna de commissarissen opstappen.

Ondertussen is het chaos. Het vertrouwen in het bestuur staat op een laag pitje. Ook de samenwerking tussen het bestuur en de woningtoewijzingscommissie is in verval geraakt door vertrouwen. De interim manager wordt ontslagen door het zittende bestuur. Na vele jaren trouwe dienst stappen ook enkele bestuursleden op die het wel genoeg vinden. Ook de bestuursvoorzitter stapt op en een zittend bestuurslid neemt het voorzittersstokje over. Vervolgens hebben er een aantal mutaties in de wijk plaatsgevonden en zijn er gezinnen komen wonen met kinderen. Er worden drie nieuwe bestuursleden gekozen door het bestuur en voorgelegd aan de leden. Een meerderheid is akkoord. Ook de nieuwe voorzitter wordt unaniem gekozen door de leden.

2012. Een nieuw tijdperk is aangebroken. De taken binnen het bestuur worden opnieuw vastgesteld. De oude bestuursleden en commissarissen worden officieel bedankt en ook de leden van de woningtoewijzingscommissie vervangen. De voortgang in het vereenvoudigen van procedures gaat onverminderd door. De vereniging blijft vereniging. De zoektocht naar nieuwe toezichthouders staat nog open.

2014. Het is rustig in de wijk en er zijn een aantal zaken gewijzigd. Zo zijn de woningtoewijzingsregels opnieuw doorlopen en aangepast en ook de statuten zijn hier en daar gewijzigd en de oude versie is aangepast aan de huidige tijd. Ook is de eerste stap gezet om te komen tot een nieuw onderhoudsfonds voor de 23 woningeigenaren. Het huidige onderhoudsfonds loopt af in 2016/17. Gesprekken zijn gaande en zullen in 2015 worden voortgezet.